Właśnie miałam odpowiedzieć Anie, gdy zobaczyłam powoli zbliżającą się do nas dziewczynę, trochę młodszą ode mnie. Chwiała się na nogach i w dodatku było widać, że jest ranna. Ana odwróciła głowę i też na nią zerknęła. Ja i Ana spojrzełyśmy na siebie i kiwnęłyśmy sobie na znak głowami. Wstałyśmy i podbiegłyśmy do niej. Dziewczyna wyglądała na człowieka,nie licząc jednej rzeczy, była półkotem. Przyjrzałam się jej dokładniej. Jedno oko miała błękitne a drugie szare, do tego jesne i krótkie ładne włosy.
-Nic ci nie jest?-Spytałam się nowprzybyłej.
-Nic oprócz tej rany na ręce-odpowiedziała.
-Kim jesteś?-Do akcji wkroczyła Ana.
-Ja...obudziłam się ranna i jakoś tu do was trafiłam.-Odpowiedziała-Jak chcecie mogę sobie pójść?
-Nie, nigdzie nie idź-powiedziałam w tym samym czasie co Ana.
-W tym stanie i tak daleko byś nie doszła-dodałam.
-No właśnie, lepiej będzie jak u nas przenocujesz-dorzuciła Ana.
-Ayato jestem-powiedziała do nas chociaż się jej nie spytałyśmy o imię.
-Ja jestem Katy, a to jest Ana-wskazałam wampirzycę-Wampir i Nefilim.
-Chodź, pokażemy ci nasz luksusowy domek-zakpiła Ana.
Dziewczyna ruszyła przed siebie a my dwie powoli za nią.
-Nie ufam jej do końca, ona ukrywa coś przed nami...-Szepnęła do mnie Ana, gdy Ayato oddaliła się na bezpieczną odległość.
-Zauważyłam to kiedy spytałyśmy się jej kim jest...Tak jakoś dziwnie się spięła...-Odpowiedziałam szeptem.
Ayato obróciła się i spojrzała na nas spod zmrużonych oczu. Czym prędzęj ją dogoniłyśmy.
Ayato? Ana?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz